مجنون یار

ظهور شب‎

ظهور قیامت شب را شکست
خسروان رسوا اسمت را گذشت

غم ترانه صبح عصر را شکست
قلب پرنده سر  زلف را گذشت

باران سمت او رود را شکست
دریا بهر او چشم را گذشت

زندگی عرف او شب را شکست
خدا نزد او خسروان را گذشت

هار چشمانت‎

هر جا که دلت لرزید بگذر بیا خانه
دوست همین ره بگذشت بیا خانه

کافرم کن گر چشمانم شرار بیا خانه
قلب من کافر است ز اسمت تو بیا خانه

شفق می بینم چشمانت را هار بیا خانه
هار بودم چشمانم را قلب دیدم بیا خانه

از پشت دیواره ها‎

تسلی بخش به دلم این نکته توفان امروز نیست
این عشق سیل چند بهار است
از پشت دیواره ها عشق می چکد
چه کنم که تسلی تو دارد دلم


تسلیت بادا که دامن, کریه ی ابر بهاری را سخره آفتاب کند

تسلیت به هموطن امیدوارم این خرابی ها چو سیلی خروشان به سرسبزی روی گردد.

بعد من، دنیام مال تو‎

زندگی رسم قشنگی است سر تو
جان من جان تو و سر تو

مظهر عشق و بزرگی سر تو
هرم جان می خواند سر تو

مستی ام خو گرفته سر تو
جان من قسم بخور شمع تو

خواب من تو را می بیند سر تو
سر تو می رود از قلب شکسته زه تو

قدر من کیست جز لبای چشم تو
این دلم بازی نکن خسته ام سر تو

گریه من کریه ای واسه تو
بعد مرگم بگو دنیا بگو دنیام مال تو

بهشت تزویر چشمت‎

کنار تو بهشت را دیدم وقتی لب سرخ دیدم
زمستان تو بهار را دیدم وقتی صورت ماه دیدم

ونگ تو عشق را دیدم وقتی جفا چشم دیدم
گریه تو شهروا را دیدم وقتی تزویر چشم دیدم

اشارات نظر‎

اشارات نظر زمزمه عشق من است
خراط زیبا به نامم عشق من است

لیلا مکرر در قلب عشق من است
زر پرستو در هرم عشق من است

خال نظر در چشم عشق من است
رهروان من در زان عشق من است